Powieści, które pisze, mają w sobie szczególną moc przyciagania, wciągania w zupełnie inny świat. Świat silnych emocji, mocnych przeżyć. Taki był "Sen Zielonych Powiek", taka była "Kamieniczka" i tacy są "Łowcy Wielorybów". Edyta Szałek - autorka książek, opowiadań i felietonów. Miłośniczka czarno-białych fotografii i kina. Książki - co mówi o swojej najnowszej? Co sądzi o adaptacjach filmowych? Jak żyje jej się w Norwegii? Zapraszam do przeczytania wywiadu. Czy Edyta "wejdzie wam pod skórę"? Mam nadzieję.

Są książki jak wigilijne noce. Ciche, nastrojowe, których litery przypominają gwiazdy rozrzucone na Drodze Mlecznej. Mają w sobie moc stworzenia, pozostawania w nas na zawsze. Ich blask rozświetla nas od środka i przypomina o sobie w chwilach zwątpienia i smutku. To one prowadza nas na tyły świata, skąd lepiej wszystko widać, jak pisze w swych wierszach ks. Franciszek Kamecki. To ich kartki przewracamy gorączkowo i w pośpiechu, kiedy szukamy słów mających nam pomóc. To one stają się kotwicą, którą warto zarzucić w najgłębszą otchłań lub wtedy, kiedy chcemy zacumować przy brzegu.

Na południu Norwegii, sto kilometrów od Oslo, nad przepięknym Oslo Fiord, znajduje się małe miasteczko o nazwie Horten. Ci, których interesuje tematyka Wikingów, znają to miejsce zapewne z powodu odkrytych tam grobów, a warto wspomnieć, że kurhany takie skrywały w sobie prawdziwy skarb: kompletne łodzie wraz z kosztownościami, żywnością, niewolnikami i zwierzętami, czyli całym bogactwem, jakie za życia posiadał Wiking. Historycy mawiają, że Borrehaugene (bo tak zwie się to miejsce) było absolutnym centrum władzy Wikingów w czasach ich panowania.